ساخت و ساز در مریخ نیازی به آهن ندارد!
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۹۲۶۴۶
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و براساس گزارش زومیت، همزمان که ناسا و چند آژانس فضایی دیگر برای اعزام فضانورد به سیاره سرخ در دهه آینده آماده می‌شوند، دانشمندان در حال بررسی امکان تبدیل خاک مریخ به الیافی هستند که در استحکام، چیزی کم از فولاد ندارد. ایده این است به‌جای انتقال حجم عظیمی از مصالح ساختمانی به مریخ که هزینه گزافی در پی خواهد داشت، از منابع موجود در همان سیاره برای ساخت و ساز استفاده شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پِنگ‌چِنگ‌ما، محقق چینی دراین‌باره گفته است: «ما کنجکاو بودیم که ببینیم آیا می‌شود خاک مریخ را به الیاف تبدیل کنیم؛ ماده‌ای که در تولید لباس و خیلی چیزهای دیگر، کاربرد دارد».
برای این منظور، «ما» و تیمش ترکیبی ساختند که از لحاظ شیمیایی، شبیه به خاک مریخ بود؛ متشکل از سیلیس و مقادیر اندکی از اکسید آلومینیم، اکسید آهن، اکسید منیزیم و اکسید کلسیم!
به گزارش گجت نیوز، آنها این خاک را تا حرارت ۱۵۰۰ درجه سانتی‌گراد حرارت دادند و سپس آن را با آب، به‌سرعت خنک کردند. در مرحله بعد، محققان ماده خنک و سفت شده را به قطعات کوچک تقسیم کردند و با استفاده از یک دستگاه چرخان، آن را به‌شکل رشته‌ای درآوردند.
با وجود آنکه این رشته‌های الیافت‌مانند فقط بین ۹.۷ تا ۱۳.۹ میکرومتر ضخامت داشتند، بسیار مستحکم بودند؛ استحکامی به‌میزان ۱۳۲۰ مگاپاسکال که با میلگردهای فولادی برابری می‌کند. به‌گفته‌ی «ما»: این ماده، مانند الیاف شیشه است که برای تقویت بتن، به آن اضافه می‌کنند.
علاوه بر ساخت و ساز، از این ماده می‌توان برای پرورش بهتر گیاهان در مریخ نیز بهره گرفت؛ زیرا ساختار فیزیکی آن طوری است که آب را بهتر در خود نگه می‌دارد. همچنین تولید پوشاک از آن برای فضانوردان اعزامی به مریخ هم دور از ذهن نیست.
به‌باور خاور فرناندز از دانشگاه تکنولوژی سنگاپور: «اگر ما بتوانیم الیاف بیشتری نظیر این تولید کنیم که البته هنوز یک ایده آزمایشی است، ماده‌ای موثر برای تقویت سازه‌های مریخی خواهیم داشت».
«ما» یادآور شده که در مریخ به‌علت شرایط محیطی متفاوت (از جمله جاذبه کمتر)، این الیاف باید با روش دیگری تولید شود. به‌همین دلیل، محققان به ایجاد تغییراتی در روش تولید خود فکر می‌کنند که با شرایط مریخ، تناسب بیشتری داشته باشد.
البته هزینه ساخت و ساز، تنها چالش بشر در راه فتح مریخ نیست. اخیرا مطالعه‌ای صورت گرفت که بر اساس نتایج آن، موجودات میکروسکوپی بزرگترین مانع انسان برای زندگی در مریخ هستند.
پیچیدگی‌های فنی و چالش‌های دیگری هم در این مسیر وجود دارد؛ ولی با رفع هر کدام از آنها در سال‌های پیش‌رو، یک گام به سیاره همسایه نزدیک‌تر می‌شویم.
۲۲۷۲۲۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1880881منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: فعالیت فضایی فناوری فضایی نجوم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۹۲۶۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا عنکبوت‌های غول‌پیکر در مریخ وجود دارند؟
ایتنا - آژانس فضایی اروپا عکسی را منتشر کرد که توسط فضاپیمای مارس اکسپرس گرفته شده و نشان می‌دهد آثار واضحی از پدیده «عنکبوت» در سراسر منطقه قطبی جنوبی مریخ پخش شده است.
حقیقت این است که آنها چیزی نیستند که در تصویر دیده می‌شوند، بلکه این طیف‌ها زمانی تشکیل می‌شوند که نور خورشید بهاری بر روی لایه‌های دی‌اکسیدکربن رسوب‌شده در ماه‌های تاریک زمستانی می‌افتد.
آژانس فضایی اروپا در وبسایت خود توضیح می‌دهد: نور خورشید باعث می‌شود یخ دی‌اکسیدکربن در پایین لایه به گاز تبدیل شود، که شکل فواره‌های بلند، قبل از اینکه دوباره بیفتد و روی پشت‌بام بنشیند، انباشته شده و به یخ بالایی نفوذ می‌کند.
این باعث ایجاد لکه‌های تاریک با عرض ۴۵ متر تا ۱ کیلومتر می‌شود. همین فرآیند الگوهای متمایز «عنکبوت شکل» را ایجاد می‌کند که در زیر یخ حک شده‌اند.
نقاط تاریکی را می‌توان در حومه بخشی از مریخ به نام شهر اینکاها مشاهده کرد. دلیل این نام این است که «شبکه خطی و تقریباً هندسی تپه‌ها» یادآور خرابه‌های اینکاها است.
شهر اینکاها که رسما با نام Angustus Labyrinthus شناخته می‌شود، در سال ۱۹۷۲ میلادی توسط کاوشگر مارینر ۹ ناسا کشف شد.
آژانس می‌گوید: «ما هنوز مطمئن نیستیم که شهر اینکاها دقیقاً چگونه شکل گرفته است. تپه‌های ماسه‌ای ممکن است در طول زمان به سنگ تبدیل شوند. شاید مواد از میان ورقه‌های شکسته سنگ مریخ نفوذ کرده باشند و یا تپه‌ها ممکن است ساختارهای دندانه‌دار مرتبط با یخچال‌های طبیعی باشند.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد